Մենք հո անասուն չենք, Աստված մարդուն ստեղծել է իր նման

Հայաստանի Բրիտանական Խորհուրդի աջակցությամբ նոյեմբերի 4-ին Ռադիո Հայը կազմակերպել էր եթեր` նվիրված սեռական կողմնորոշվածությանը, խտրականությանն և կարծրատիպերին` ուղղված սեռական փոքրամասնություններին Հայաստանում: Հաղորդման հյուրերն էին քահանա Տեր Ղազար Պետրոսյանը և լրագրող Լուսինե Վայաչյանը:

Ինչպես և սպասվում էր քահանան իր ագրեսիվ ու դաժանություններ քարոզող խոսքով փորձում էր ազգին հետ պահել նույնասեռականներից, իսկ հազորդավարները, չնայած որ հաճախ էին հիշեցնում իրենց հանդուրժող լինելու մասին, երբեմն օգտագործում էին խտրական տերմիններ, օրինակ` համասեռամոլ, տարասեռականներին անվանում նորմալ, կամ դառնում քահանայի խոսքերի կողմնակից:

Քահանան, ինչպես և կվարվեին մյուս բոլոր եկեղեցականները, սոդոմական պատմություններից այն կողմ չէր էլ անցնում, ու հետաքրքիր է, ինչո՞ւ է նրա համար միայն նույասեռականությունը տպավորիչ եղել, չէ՞ որ այդ քաղաքում շատ ավելի հետաքրքիր դեպքեր են պատահել ու սուրբ գրքում նույնասեռականության մասին ամենաքիչն է խոսվում:

Այստեղ շատ տեղին է հիշել Վայաչյանի մեջբերումը. «Աստված ասաց սիրեք զմիմեանս, բայց չի ասել, թե ում սիրենք»:

Քահանան փորձեց նույնիսկ քարոզել և խրախուսել նախկինում մարդկանց իրագործած սխրանքները, մարդասպանությունը` հիշեցնելով, որ առաջ նույնասեռականներին քարկոծում էին: Չմոռացավ նաև հայ տղամարդուն «վայել»` կնոջը նվաստացնող տողեր արտաբերել, որ նույնիսկ «շնացող» կանաց էին քարկոծում: Բացի այդ, ինչո՞ւ է եկեղեցին շան նման բարի ու հավատարիմ կենդանուն վատ առիթներում ու վատ համեմատություններում օգտագործում: Մի՞թե կենդանիներին նվաստացնելը ընդունված է եկեղեցու կողմից:

Ցավալի փաստերից է, որ եկեղեցին չի վստահում գիտնականերին ու համաշխարհային հարգանք վայելող բժիշկներին, անտեսում է նրանց հետազոտություններն ու բազում տարիների ուսումնասիրությունները, քանզի քահանան վստահ պնդեց, որ նույնասեռականությունը մարդը ձեռք է բերում կյանքի ընթացքում` միջավայրի ազդեցության ներքո, դա հոգու հիվանդություն է:
Ամեն անգամ, երբ հոգևորականներից լում եմ, որ Աստված դատում է, սիրտս կտոր-կտոր է լինում, մարդիկանց դատում է, պատժում, իսկ ո՞վ պետք է սիրի ու օգնի:

Դե նույասեռականությունն այս հաղորդման ընթացքում էլ համարվեց սրբապղծություն, իսկ սրբերի ու Մեծ մարդկանց ինտիմ կյանքը քննարկելը բացառվում է, քահանան պնդեց, օրինակ` Գրիգոր Լուսավորչի անձնական կյանքը պարզ գրված է, որ նա մի կին է ունեցել ու հավատարիմ է եղել կնոջը, այնուհետև անցել կուսական կյանքի: Դեմ չեմ ու լիովին վստահում եմ նրա հավատարմությանն ու անկեղծությանը: Սակայն ովքե՞ր են գրառում այլոց կենսագրականները, ինչքանո՞վ վստահել նրանց: Քահանան ու լրագրողները աններելի համարեցին Լուսինե Վայաչյանի հետաքրքրվածությունը Լուսավորչի անձնականով:

Հետաքրքիր է, ինչո՞ւ չի կարելի սրբերի ինտիմ հարցերը քննարկել, ինչո՞ւ չի կարելի Մեծ մարդկանց սեռականությունը քննարկել, իսկ նույնասեռականների անկողին առանց թույտվության կներխուժեն, կքննարկեն ու բամբասանքի թեմա կդարցնեն, և դա լիովին ընդունելի է:

Հաղորդման ընթացքում քահանայի ելույթը բավական ինքնավստահ էր, կարծես ծանոթ էր ողջ հայ ժողովրդի գլխի ու տան պարունակությանը` թողնելով ամենագետ մարդու տպավորություն:
Մի քանի նախադասություն էլ նշեմ քահանայի խոսքերից. «Եթե մարդը փակվելով կապաշխարհի, ուրեմն պետք է փակել նրան: Մի բան է մեղք գործել, այլ բան մենք քարոզել ու արդարացնել, դա ավելի սարսափելի է: Կնքվածը` քրիստոնեության զինվոր է, եթե միասեռական ես, ուրեմն դավաճանում են կրոնդ»:

Նորից հիշեցի, երբ քահանան քարոզում ու արդարացնում էր մարդկանց քարկոծելու երևույթը հին ժամանակներում:

Որպես վերջաբան էլ մեջբերեմ Հայ Հեղափոխական Դաշնակցության ներկայացուցիչ Նաիրա Մկրտչյանի ռասիզմ, անհանդուրժողականություն ու ատելություն քարոզող և ազգայնամոլական խոսքերը.
– Երևույթը պարտավորվում է դրսից ու մեր գենետիկային դա բնորոշ չէ, դա ապազգային է, մեր ավանդույթները պիտի պահպանվեն, դեմ ենք այս հակաբնական երևույթին, արիացիներին դա բնորոշ չէ: Եկեք ոչ թե արևմուտքի վատն ընդօրինակենք, այլ լավ բաները: Հիմա դա հսկայական չափերի է հասնում արտասահմանում ու պարտադրում են նաև Հայաստանին: Որոշ երկրներում դա ավանդույթ է:

Այնուհետև Նաիրա Մկրտչյանը նույնասեռականությունը համեմատեց թմրամորության ու մարմնավաճառության հետ ու պնդեց, որ հայ հասարակությունը այդ 3 երևույթները չի ընդունում: Չգիտես որտեղից ենթադրեց, որ հոգեբանները ասում են` դա սխալ դաստիարակության արդյունք է, հիվանդություն է և պետք է բուժել: Տեսնես նման անգրագետ հոգեբաններին ո՞վ է դիպլոմ տալիս: Մի քիչ կասկածեցի Երևանի Պետական Համալսարանի վրա: Դե կասկածելու առիթ կա, Հայաստանում շատ են անգրագետ հոգեբանները, խելացի սեքսապատոլոգ էլ, որ գտնես, ամուր պահի, հազվագյուտ նմուշ կլինի:

– Մենք հո անասուն չենք, Աստված մարդուն ստեղծել է իր նման, - հուզմնունքն արտահայտեց տիկին Մկրտչյանը:

Երբեմն զարմանում եմ, տեսնես ովքե՞ր են ավելի շատ Աստծո կերպարով ստեղծվել, կնոջը վարկաբեկող, ստորացնող ու ստրկության վերածող տղամարդիկ, թե՞ կիրթ, հանդուրժող ու բարի մարդիկ, նրանց սեռական կողմորոշման մասին էլ չեմ խոսում, դե շատերը թաքուն են պահում, իրենց գործն է: Ի դեպ, ինչու եմ մտածում, որ Աստված տղամարդու կերպար կունենա. դե առաջ Ադամին ստեղծեց, համ էլ ինչ հայ տղամարդ, եթե մտածի այլ կերպ: